Zara Larsson- Uncover

  Wiem, miałam napisać o kolejnej gwiazdce Disney'a, ale chciałam jak najszybciej zrealizować zamówienie.

  

    Pierwszy raz zetknęłam się z tą wokalistką- od razu się przyznaję. Tym bardziej mnie zaciekawiło to zamówienie, więc postanowiłam poznać bliżej tą artystkę i przedstawić wam moje zdanie, a o to i one.

  Tutaj odejdziemy trochę od tradycyjnego podziału.

 Co od razu mi się rzuciło w oczy: nie melodia, ale wokal. Na początku jeszcze raz zobaczyłam czy włączyłam dobry utwór, bo nie mogłam uwierzyć własnym uszom. Zupełnie jak bym słyszała Rihannę w subtelniejszej wersji! Strasznie mnie to zadziwiło i jednocześnie zaciekawiło. Głosy różnych wokalistek mogą być do siebie w jakiś sposób podobne np. Florence Welch i Amy Lee, które mają bardzo podobny ,, styl'' śpiewania, ale tutaj? Zupełnie jakbym słuchała młodszej wersji Rihanny. W niektórych momentach zupełnie brzmi jak barbadoska wokalistka. Przyznam, że to bardzo ciekawe. Widać, że Zara chce wypracować inny styl od Rihanny, aby nikt jej aż tak do niej nie porównywał i to jej się udaje. W utworach barbadoski króluje głównie elektronika i szaleństwo, natomiast tutaj czuć taki spokój, jakby śpiewała jakąś ,,kołysankę'', jednak nie usypiającą. To bardzo mi się tutaj spodobało. Ostatnio często natrafiam na utwory, które są bardzo podobne do siebie ( aż za bardzo), aż to robi się nudne. Tutaj jest jakaś miła odmiana i dobrze. Gdyby ,, Uncover'' był plagiatem, od razu dałabym ją na straconą pozycję, gdyż moim zdaniem rozwinięte zespoły, które ściągają z innych, nie zasługują na miano ,, artystów'' i ,, muzyków''. Ale to tak na marginesie.

  Jak napisałam, dzisiaj trochę odbiegamy od tego podziału, więc teraz melodia, o której nie można powiedzieć za dużo. Jedno słowo: ,, kołysanka'' która jak wcześniej napisałam, nie nudzi nikogo. To mi się właśnie skojarzyło, gdy puściłam ten kawałek. Co prawda wolę piosenki bardziej energetyczne i żywe, ale czasem lubię posłuchać czegoś wolniejszego. Słychać tutaj dźwięki... chyba pianina. Bardzo mi się podoba, nadaje takiej fajnej, spokojnej atmosfery, którą bardzo cenię w utworach. Potrafią człowieka przenieść w świat wykreowany muzyką przez artystę czy artystów. Tutaj tego nie zabrakło, mimo to jednak czuję, że nadal czegoś tu brakuje. Piosenka jest świetna, jednak czuję jakąś pustkę w tym utworze: coś, co zapewniłoby mu pierwsze miejsce na listach przebojów przez wiele tygodni. Ja tak to odczuwam, a wy?
  No i teraz tekst. Oczywiście spodziewałam się piosenki o miłości, przyznam jednak, że tekst jest bardzo dobry. Po prostu taki ,, magiczny'': chyba tak to można określić:

 ''Ta cisza, ten spokój, w ramionach twych,

ten ogień w nas, ukojenia smak, może trwać

tysiące lat, w twych ramionach, w twych ramionach,

unosisz mnie do gwiazd, gdzieś do bram raju,

ty i ja płonę, złączeni w jedno,

wciąż razem, przyszłości nie zmieni nikt,

złączeni w jedno, nie zmieni nikt''

  Nie wiem dlaczego, ale naprawdę bardzo mi się to spodobało. Zupełnie jakby ona przeżywała właśnie te chwile miłości i jednocześnie pisała o tym, jakby chciała napisać jakiś wiersz. W sumie rzeczywiście: z tego mógłby być jakiś wiersz. Dzięki temu tekstowi można się wczuć w tą sytuację, gdy dziewczyna jest z ukochanym i są w sobie szalenie zakochani. Ten tekst brzmi tak, jakby Zara była zakochana i chciała pokazać wszystkim za pomocą muzyki, jak piękna może być miłość. Bardzo mi się to spodobało. Co prawda nie odeszła od tej ,, żelaznej zasady'', ale zmieniła ją trochę: tutaj widać tą oryginalność, własny wkład. Tutaj daję wielki plus.

  Podsumowując: może i utwór ten nie jest hitem na skalę światową, który utrzymywałby się przez wiele tygodni na pierwszym miejscu na listach przebojów, ale jest on naprawdę dobry i w zasadzie nie mam się tutaj do czego doczepić. Dlatego daję 7/10.